Dax Jones is een gewone jongen maar wanneer hij op een middag Door zijn wrede adoptie moeder ( Gina) wordt opgesloten in een schuurtje in de achtertuin, gebeurde het: hij veranderde in een vos! Vanaf die dag is zijn leven totaal veranderd. Door een agent van het ministerie van Onderwijs (Owen) komt hij op een school voor kinderen met speciale gaven terecht, en daar voelt Dax zich meteen thuis. Maar dan krijgt een journaliste van de "messenger" (Caroline Fisher) lucht van het verhaal. Dax begint zich af te vragen wie de school heeft opgezet en wat er eigenlijk van de scholieren word verwacht.
Stuk van het verhaal: []
Het was behoorlijk schrikken om er plotseling achter te komen dat je een vos bent. Het was behoorlijk schrikken om te merken dat je dode spinnen kunt eten (en levende). Vreemd genoeg voelde hij zich niet meer misselijk. Hij voelde zich een heel stuk beter dan een halfuur geleden toen hij nog een jongen was. Hij voelde zich echt helemaal leven; hij vóélde de strakke spieren in zijn ledematen die vloeiend bewogen toen hij zich omdraaide in het schuurtje.
Boek 2[]
Achterflap: drijfjacht
Boek 2
[]
Dax begint te wennen aan het feit dat hij een bijzondere gave heeft. Hij voelt zich eindelijk veilig en heeft het naar zijn zin op school en met zijn vrienden ( een heler, Mia, een helderziende, Lisa, een telekineet, Gideon, en een verdwijnen,zal ik maar zeggen, Barry.) Maar dan verandert alles, en komt Dax in een levensgevaarlijke situatie terecht. Juist wanneer hij zijn beste vriend Gideon nodig heeft, verandert Gideon's leven ook. Dramatisch. En voor altijd. Dax staat er alleen voor, maar kan hij het kwaad wel in zijn eentje bestrijden?
STUK VAN HET VERHAAL:( hij is een vos)[]
Nog nooit in zijn hele leven had Dax iets zo angstaanjagend gehoord als het blaffen van de jachthonden bij de ingang van het hol. Het onheilspellende geblaf werd steeds woester. Ze wisten dat hij daar zat. Ze wisten dat hij niet weg kan. Vreugdevol blaffend begonnen ze hem uit te graven. Toen hoorde Dax een jager triomfantelijk schreeuwen: 'we hebben hem!' Maar Dax zag nog geen hondensnuit. Misschien maakte hij nog een kans. Hoe lang zouden ze blijven graven voordat ze het opgaven?Hoelang kon hij hier in doodsangst blijven zitten?
(Dit was niet het gevaar waarbij hij alleen voor stond)
